Patronat
Dylemat proporcji głowy
Czyli o korekcie orła, której nie wprowadziłem.
Pracując nad moją autorską wersją orła zauważyłem dysproporcję wielkości głowy z szyją, do tułowia. Głowa w rysunku orła autorstwa Z. Kamińskiego, automatycznie w wersji A. Heidricha i mojej, jest za duża. Potwierdza to tym samym przeznaczenie, czy może zamysł projektowy Z. Kamińskiego, jako orła wykonanego w formie detalu architektonicznego umieszczonego na sporej wysokości ponad widzem. Proporcja ta w przybliżeniu wynosi 1 do 1.
Na rysunku powyżej przedstawiłem porównanie wysokości głowy orła z szyją w stosunku do wysokości tułowia. Po lewej proporcje w orle projektu Z. Kamińskiego, po prawej w projekcie ALW.
Patrząc na orła zawieszonego wysoko, ponad naszą głową, widzimy go w perspektywie i to powoduje zmianę widzianych przez nas proporcji, tym bardziej są prawidłowe im wyżej orzeł wisi.
Dysharmonia proporcji, jaką odczuwamy oglądając go na wprost znika.
Potrzebna jest zatem korekta wielkości głowy, przyjąłem, że optymalne zmniejszenie powinno wynosić -6%. Jednocześnie powiększeniu powinna ulec wysokość korony, optymalnie +6%.
Na rysunku powyżej porównanie orła projektu ALW przed (po lewej) i po korekcie (po prawej) wysokości głowy z szyją.
Na rysunku wyżej porównanie głowy orła z szyją: po lewej z projektu Z. Kamińskiego oraz projektu ALW, po prawej po skorygowaniu wielkość głowy z szyją.
Dwa rysunki ilustrujące zmiany. Po lewej różnica wielkości głowy orła z szyją przed i po korekcie: A – dotychczasowa wielkość, B – po korektcie wielkości równej – 6%. Po prawej pokazana została korekta wysokości i szerokości korony. Korona po zmianie jest węższa i wyższa od dotychczasowej.
Jak taka korekta wpływa na całą figurę orła widać na przykładzie poniżej.
Podwyższenie wysokości korony pozwala zniwelować różnicę w wysokości całej figury, po zmniejszeniu głowy z szyją, i jednocześnie daje jej bardziej strzelistą formę.
Porównanie orłów na siatce pokazuje jedynie małą różnicę w punkcie dzioba.
Taka zmiana proporcji głowy będzie miała naturalnie wpływ na sytuowanie orła na tarczy herbu.
Dlaczego nie wprowadziłem tej zmiany? Powstał dylemat, wprowadzać tę korektę czy nie? Zdecydowałem, po namyśle, jednak jej nie wprowadzać, zachowując dotychczasowe proporcje i sytuowanie orła na tarczy. Nie zmienił się więc sposób wyznaczenia środka orła w stosunku do środka tarczy, o którym pisałem w „Tarcza i orzeł”.
perspektywa dotyczy obrazowania przestrzeni trójwymiarowej na płaszczyżnie, a nie rysunku dwuwymiarowego. Kolejny idiotyzm w rozważaniach o herbie. Skoro rozmawiasz tylko sam ze sobą i odrzucasz głosy krytyczne, no to masz taki właśnie dylemat – jak widać pozorny. Zwykła kokieterii i megalomania, niestety.
Choć lądujesz Aleksandrze/Macieju w spamie, to czasem warto takie perełki puścić.
Niestety masz problem z rozumieniem prostych rzeczy, więc wytłumaczę:
1. rysunek orła projektu Z. Kamińskiego JEST „obrazowaniem przestrzeni trójwymiarowej na płaszczyźnie” może funkcjonować i funkcjonuje w przestrzeni trójwymiarowej. Jednocześnie, skoro był wzorcem, zastosowany tam trick perspektywiczny z proporcjami przekłada się automatycznie na rysunek dwuwymiarowy. Projekt orła Z. Kamińskiego, jak napisałem, był projektowany pod kątem wykonania detalu architektonicznego, płaskorzeźby i był/jest tak wykonywany w formie trójwymiarowej.
2. sam rysunek dwuwymiarowy herbu na kartce jest dwuwymiarowy, ale także funkcjonuje w przestrzeni trójwymiarowej, na styku z widzem, np. godła zawieszone w urzędach na ścianie, i perspektywa jak najbardziej się pojawia, jest to kąt pod jakim oglądamy rysunek i odległość od niego.
Dziwi mnie bardzo, że wykształcony człowiek ma z tym problem.