Czerwona księga Orlego Domu

Niedawne wydanie trzech części „projektu Orli Dom”, w formie e-booka, przyniosło mi zapytania o ich formę drukowaną. Postanowiłem zatem zrealizować, w końcu, pomysł z „czerwoną księgą” i tak powstała prezentacja całości moich prac nad polskim godłem – od koncepcji herbu małego do koncepcji znaku marki narodowej. Być może to, co zawarłem w książce, wyda się zaskakujące, może kontrowersyjne. Ale tak to niestety jest z tematami, które niby znamy, ogólnie, a przychodzi odkryć ich detale nieznane.

Zaczynając „zabawę z orłem”, w roku 2006, nie sądziłem, że efekt końcowy (choć nie wiem czy na pewno końcowy) zaprezentuję kompleksowo w roku 90 lecia wprowadzenia orła, projektu prof. Zygmunta Kamińskiego, jako godła państwa. Zaprezentuję ze świadomością, iż tak niewiele się zmieniło.

W mojej „czerwonej księdze” zawarłem dość szeroki zakres dokumentacji, od koncepcji uproszczonego herbu małego RP, poprzez koncepcję identyfikacji wizualnej rządu, tablice urzędowe, po markę Polska. Jest także, jako ciekawostka, system modularnej zmiany sylwety orła. W sumie o wiele więcej materiału, niż w dostępnych już trzech e-bookach „projektu Orli Dom”.

Na razie wydrukowałem autorski nakład 5 numerowanych egzemplarzy. Format B5, 390 stron na kredzie 130g, twarda oprawa. Niewiele, wiem, ale jest możliwość druku na życzenie kolejnych egzemplarzy.

Co dokładnie zamieściłem w książce pokazuje spis treści, kliknij ten link: http://issuu.com/

Nie minę się z prawdą jeśli powiem, że „projekt Orli Dom” jest jedynym takim opracowaniem w Polsce, nie tylko przedstawiającym stan obecny, ale i prezentującym rozwiązania projektowe, których brakuje, bo to fakt. Zacytuję tu Krzysztofa J. Guzka, heraldyka, który na portalu www.pogotowieflagowe.pl napisał tak:

„Niżej podpisany prezentował egzemplarz „projektu Orli Dom” na XXX Kongresie Nauk Heraldycznych i Genealogicznych MAASTRICHT 2012, gdzie wzbudził on olbrzymie zainteresowanie uczestników kongresu. Z kuluarowych rozmów kongresowych wynika, iż księga „Projekt Orli Dom” zapewne jest w heraldycznej Europie pierwszym tak precyzyjnym opracowaniem wzoru godła państwowego. Dodajmy – godła państwowego Rzeczypospolitej Polskiej.”

Nie twierdzę, że to, co przedstawiłem w „projekcie Orli Dom”, jest jedynym możliwym rozwiązaniem. Moim zdaniem wartość tego opracowania, mam nadzieję, leży w możliwości zapoznania się szerzej z problemem naszej państwowej wizualności, w obszarze posługiwania się godłem państwowym i godłem heraldycznym, otwarcia pola do poważnej dyskusji nad wizerunkiem państwa i jego znakami. W czym, mam nadzieję, takie zobrazowanie problemu może pomóc.

A jako, że całość opracowania jest autorską i czysto polską koncepcją, mam chyba prawo oznaczyć ją prezentowanym w książce znakiem polskiej marki.

PODZIĘKOWANIA

Moje przemyślenia i zamierzenia konfrontowałem z dość szerokim kręgiem specjalistów, którym chciałbym w tym miejscu gorąco podziękować, za poświęcony mi czas i za ich cenne uwagi do projektu.

Szczególne podziękowania kieruję do Krzysztofa J. Guzka, heraldyka, członka The Heraldry Society of Scotland, za konsultacje, wsparcie merytoryczne i podzielenie się zasobami własnego archiwum. Dziękuję serdecznie Zbyszkowi Czapnikowi za odtworzenie liternictwa tablic urzędowych. Leszkowi Bielskiemu za rozmowy o identyfikacjach państw. Leszkowi Salomonowi za pomoc z foliami barwy czerwonej. Joannie Miszteli za przybliżenie technologii barwienia tkanin. Piotrowi Vagla Waglowskiemu za teksty i rozmowy o prawnej stronie zagadnienia oraz Krzysztofowi Kurzeji za cenne uwagi techniczne. Chciałbym również podziękować Tomaszowi Wełnie, za zgodę na wykorzystanie w projekcie jego kroju Apolonia, a Panu Adamowi Orzechowskiemu, Wiesławowi Grzegorczykowi i tajemniczemu Igorowi Od Morświna za zgodę na wykorzystanie fotografii. Kolejne podziękowania kieruję do Piotra Szpunara z Optifex, Andrzeja Gołąba, Pawła Nijakowskiego, firm Lastenic i Scala, za pomoc przy testowaniu projektu. Dziękuję także Danielowi Mrozowi, z drukarni Interak, za świetne wydruki dokumentacji „projektu Orli Dom”.

Szczególne podziękowania należą się mojej żonie Danucie i córce Annie, za ciągłe znoszenie mojej idee fix oraz poświęcanie tej idei każdej wolnej chwili.

Nie sądzę bym na tej krótkiej liście podziękowań był w stanie umieścić wszystkich, którzy w jakiś sposób przyczynili się do powstania tego projektu. Zatem niech mi wybaczą pominięcie, pozostając w mojej wdzięcznej pamięci.